ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η ΟΣΙΟΜΆΡΤΥΣ


Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στην Ρώμη την εποχή των διωγμών επί αυτοκράτορα Αντωνίνου  δηλαδή το 138 ως 161.
Οι γονείς της ήταν Χριστιανοί και οικονομικά ισχυροί.
Δεν είχαν αποκτήσει παιδί και μετά από προσευχές, γεννήθηκε η κόρη τους.
Ημέρα Παρασκευή και γι'αυτό την ονόμασαν Παρασκευή.
Για να θυμούνται την μέρα που γεννήθηκε και την μέρα που Σταυρώθηκε ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Έτσι η Αγία Παρασκευή γαλουχήθηκε  από μικρή στην αληθινή πίστη και την αγάπη στον Κύριο.
Ήταν πανέμορφη,όμως πίστευε ότι η αληθινή ομορφιά  του χριστιανού, είναι ο κρυφός της καρδιάς άνθρωπος.
Σε ηλικία 20 ετών οι γονείς της, Αγαθών και Πολιτεία που ήταν ευσεβής Χριστιανοί πέθαναν.
Τότε η Αγία Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της σε φιλανθρωπίες.
Συνέχισε υπέρμετρα την Ιεραποστολική δράση της.
Όταν οι ειδωλολάτρες είδαν, ότι, κόσμος και κόσμος  γίνονται χριστιανοί λόγω της Αγίας την  μίσησαν.
Ο ίδιος ο αυτοκράτορας θέλησε να ανακρίνει την Αγία.
Αν θυσιάσεις στους Θεούς θα κερδίσεις πολλά.
Αν όχι θα βασανιστείς.
Η Αγία είπε:
Ένας είναι ο Θεός που δημιούργησε τα πάντα,ο Χριστός.
Τότε έβαλε και τις φόρεσαν πυρακτωμένη κεφαλή, αλλά δεν έπαθε τίποτε.
Τότε την έριξαν σε βρασμένη πίσσα, αλλά δεν έπαθε τίποτε.
Ο αυτοκράτορας νόμιζε ότι δεν καίει η πίσσα και έβαλε να του ρίξουν πάνω του.
Όμως πήγε και στα μάτια του και τυφλώθηκε.
Αμέσως η Αγία προσευχήθηκε και τον έκανε καλά με θαύμα.
Ο Αντωνίνος που ήταν ευσεβής και είδε το Θαύμα της Αγίας την άφησε ελεύθερη.

Συνέχισε με ζήλο το έργο τής και πάλι την οδήγησαν στον Διοικητή.
Εκεί  την έβαλαν μέσα σε ένα φίδι μεγάλο και η Αγία κάνοντας το σημείο του Σταυρού χώρισε το φίδι στα δύο.
Βλέποντας ο Διοικητής και άλλοι το θαύμα την άφησαν ελεύθερη.
Συνέχισε την ομολογία πίστεως στο Ιησού Χριστό και μην βλέποντας άλλο οι ειδωλολάτρες , έκοψαν την  Αγία Κεφαλή της Αγίας.
Η Αγία Παρασκευή  είναι θαυματουργή και απεικονίζεται στις Αγιογραφίες,όπως ο  Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος να κρατά την κομμένη κεφαλή.

                  ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ

          Την σπουδή σου την κλεισει κατάλληλον ,
εργασαμένη φερώνυμε,
την ομώνυμόν σου πίστη,εις κατοικίαν κεκλήρωσαι,
Παρασκευή αθλοφόρε•
Όθεν προχέεις ιάματα και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών.

ΑΓΙΑ ΜΑΡΊΝΑ

Η  Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας γύρω στο έτος 270 όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκτηλιανός ή Κλαύδιος Καίσαρας.
Οι γονείς της ανήκαν στην ανώτερη τάξη στην περιοχή της Πισιδίας.
Ο πατέρας της ήταν σεβαστός από τους Εθνικούς ιερέας των ειδώλων και λεγόταν Αιδέσιος.
Μετά την γεννησή της η μητέρας της απεβίωσε και ο πατέρας της, αναγκάστηκε να αναθέσει την ανατροφή της Μαρίνας σε  μια άλλη γυναίκα.
Η γυναίκα αυτή όμως ήταν ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ .
Έτσι η Μαρίνα έλαβε χριστιανική αγάπη  και  σε ηλικία 12 ετών βαπτίζεται Χριστιανή.
Ο πατέρας της Αιδέσιος μόλις το έμαθε, μίσησε το ίδιο το παιδί του λόγω της ειδωλολατρίας του και αποκλήρωσε το ίδιο του το παιδί.

Η Μαρίνα έγινε15 ετών και εκτός από την τεράστια πίστη τής ήταν και πανέμορφη. 
Ο έπαρχος Ολύμβριος θέλησε τότε αφού θαμπώθηκε από την ομορφιά της,να την πάρει γυναίκα του.
Η Μαρίνα προσευχόταν στον Θεό, ώστε να αφιερωθεί  μόνο σ' Εκείνον
Ο Ολύμβριος επέμενε και όταν την ρώτησε γιατί τότε έλαβε την απάντηση ότι είναι Χριστιανή.
Ο Ολύμβριος έγινε έξω φρενών.

Για λίγο καιρό ο Ολύμβριος επέμενε και τις έταζε πλούτη και καλή ζωή.
Όμως η Μαρίνα προσευχόταν στον ΚΎΡΙΟ  να ομολογήσει για Εκείνον.

Ο Ολύμβριος τότε την οδήγησε στο δικαστήριο ώστε με το ρωμαϊκό δίκαιο να δεί αν ομολογήσει ότι είναι Χριστιανή.
Η Μαρίνα μπροστά στο ακροατήριο είπε και ομολόγησε την αγάπη της  στον ΧΡΙΣΤΌ.
Καταδικάστηκε σε μαστίγωση και όμως εκείνη προσευχόταν να υπομείνει με ανδρεία το βασανιστήριο.
Οταβ είδαν την δύναμη της ψυχής της ο έπαρχος έδωσε διαταγή να σταματήσουν το μαστίγωμα και να την  οδηγήσουν στην φυλακή.
Ύστερα από λίγες μέρες την οδήγησε πάλι στο δικαστήριο και  η Μαρίνα έκανε καινούργια ομολογία πίστεως στον Χριστό και αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα.
Τότε έβαλε και την ξέσκισαν με σιδερένια  νύχια.
Τα βασανιστήρια ήταν τόσο σκληρά που δεν έμεινε τίποτα που να θυμίζει την ομορφιά του σώματος.
Ο φθονερός τότε διάβολος θέλησε να 
κάμψει εκείνος την πίστη της Μαρίνας.
Πήρε την μορφή μεγάλου Δράκοντος
και προβάλετε μπροστά στην Μαρίνα.

Από το στόμα του πετούσε φλόγες,τα μάτια του έλαμπαν και έβγαζε μια γλώσσα κατακόκκινη.
Σφύριζε σαν το φίδι και έβγαζε τρόμο ώστε να αποσπάσει την προσευχή της Μαρίνας.
Όταν είδε ότι δεν σταματούσε την προσευχή , άνοιξε το στόμα για να την καταπιεί.
Η Αγία στην  αρχή φοβήθηκε, όμως επικαλέστηκε το όνομα του Σωτήρος και ο δράκων εξεράγη.
Η Μαρίνα  άρχισε τότε να ψέλνει προς τον Ποιητή ασταμάτητα τα νικητήρια.
Ο καλός διάβολος μετασχηματίστηκε σε κατάμαυρο άνθρωπο με  κατάσχημη μορφή σαν σκύλου.
Η Μαρίνα όμως που η πίστη είχε στερεωθεί σε υπέρμετρο βαθμό τον έπιασε από τα μαλλιά και με ενα σφυρί που ήταν ξεχασμένο εκεί δίπλα 
τον χτύπησε στο κεφάλι και στην ράχη και τον ταπείνωσε εντελώς.
Στην συνέχεια άρχισε να δοξάζει τον Κύριο ασταμάτητα.
Ο διάβολος και πάλι την απειλούσε να σταματήσει να προσεύχεται.
Τότε και πάλι η Μαρίνα τον έπιασε από τα μαλλιά και τον μαστίγωσε.
  Μετά από αυτό ένα φως πλημμύρισε το κελί που έβγαινε από έναν Σταυρό
και πάνω από τον Σταυρό πετούσε ένα περιστέρι.
Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΆΔΑ όπως είναι φανερότατο.
Το περιστέρι κατέβηκε στο κεφάλι της και είπε: Χαίρε Μαρίνα η λογική
 περιστερά του Θεού, διότι νίκησες τον δαίμονα και ντροπιασες τον εχθρό.
Χαίρε πιστή και αγαθή δούλη Κυρίου.
Έλαβες το στεφάνι της νίκης και να μπεις στολισμένη μαζί με τις φρόνιμες παρθένες στο Νυμφώνα του Χριστού.
  Ενώ άκουγε αυτά η Αγία Μαρίνα όλες οι πληγές της επουλώθηκαν.
Βλέποντας ο Ολύμβριος αυτό έβαλε να την κρεμάσουν και να την καίνε με λαμπάδες.
Στην συνέχεια την έβαλαν το κεφάλι στο νερό ανάποδα για να πνιγεί.
Τότε μέγας ήρθε πάλι το περιστέρι από πάνω της και έγινε μέγας σεισμός.
Την ίδια ώρα φάνηκε πάλι η στήλη Φωτός και ο Σταυρός.
Η μάρτυς βγήκε σώα από το νερό και δε δράση όρθια προσευχής προσεύχεται ενώ το περιστέρι κάθησε στο κεφάλι της με ένα στεφάνι και της λέει: λάβε  από την δεξιά του Υψίστου το ουράνιο στεφάνι.
Το περιστέρι πέταξε  και πήγε πάνω στον Σταυρό και είπε:
Έλα Μαρίνα στον παράδεισο μαζί με τους Αγίους να αναπαύεται αιώνια.
Την φωνή την άκουσαν δυνατά άντρες και γυναίκες και ήθελαν όλοι να δώσουν την ζωή τούς στον Χριστό.
Ο Ολύμβριος φοβήθηκε για τους ειδωλολάτρες και έβαλε δήθεν ν πάνε στην φυλακή την Αγία, αλλά  την πήγαιναν για να τις κόψουν το κεφάλι.
Εκεί η Αγία προσευχήθηκε για τελευταία φορά και τώρα σαν μάρτυρας πήρε τον Στέφανο του μαρτυρίου.
Οι πιστοί πήραν το σώμα της και το ενταφίασαν με τιμές.
Το έτος 1230 μεραφερθηκε  στην Βενετία και 17 Ιουλίου καθολικοί και ορθόδοξοι τιμούν την μνήμην της.
Αγία Μαρίνα πρέσβευε υπέρ ημών

ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ





11 Ιουλίου γιορτάσουμε  το Θαύμα της Αγίας Ευφημίας της θαυματουργού.

Η Αγία που επισκεπτόταν τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη τις οποίας είχε μεγάλη Αγάπη και την αποκαλούσε η ΕΥΦΗΜΟΎΛΑ ΜΟΥ.
Θαύμασε την ζωή της Αγίας και τα μεγάλα μαρτύρια που πέρασε.
Το άφθαρτο σώμα της Αγίας Ευφημίας βρίσκεται στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Φαναρίου Κωνσταντινουπόλεως στο Παρεκκλήσιο της Παμμακαρίστου του Πατριαρχικού Ναού, επάνω σε μια μαρμάρινη βάση δίπλα στα  σκηνώματα των Αγίων Σολομονής και Θεοφάνους της πρώτης συζύγου του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ του Σοφού.
Η μνήμη της γιορτάζει στις 16 Σεπτεμβρίου.
Όμως στις 11 Ιουλίου γιορτάζουμε την ανάμνηση του θαύματος που έγινε στο σκήνωμα της Αγίας το 451μχ.
Την εποχή εκείνη επί τού Μαρκιανού και της Πουλχερίας συντάχθηκαν δύο τόμοι που περιείχαν τον όρο της συνόδου  451μΧ που έγινε στην Χαλκηδόνα και ήταν μια των Ορθοδόξων και μια των Μονοφυσιτών.
Για να πάψει η έριδα μεταξύ τους, αποφασίστηκε να μπούν οι δύο τόμοι μέσα στο σκήνωμα της Μεγάλης Αγίας Ευφημίας και να  δουν τι θα γίνει.
Έκλεισαν μέσα στην Αγία τους δύο τόμους και την άλλη μέρα βρήκαν τον τόμο των Μονοφυσιτών στα πόδια της Αγίας τσαλακωμενο και των Ορθοδόξων στημ αγκαλιά της Αγίας.
Έτσι η Αγία Ευφημία έδειξε με μεγάλο θαύμα ποιο είναι το ορθό και σωστό.
Αγία Ευφημία πρέσβευε για όλους μας.

Απολυτίκιο

Λίαν εὔφρανας, τοὺς Ὀρθοδόξους, καὶ κατήσχυνας, τοὺς κακοδόξους, Εὐφημία Χριστοῦ καλλιπάρθενε. Τῆς γὰρ Τετάρτης Συνόδου ἐκύρωσας, ἃ οἱ Πατέρες καλῶς ἐδογμάτισαν. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσαοθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος