Η ΑΝΤΊΣΤΡΟΦΗ ΜΈΤΡΗΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ. ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ 21 Απρίλιος 22 Σεπτέμβριος 22 -ΜΑÏOΣ ΤΟΥ 23.............24
17 Μαρτίου 1821. η Επανάσταση των Ελεύθερων Μανιατών
«Όρκος Μανιατών στις 17 Μαρτίου 1821»
Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ».
Εκεί κήρυξαν το πόλεμο στην Τούρκικη αυτοκρατορία, γι' αυτό η σημαία τους έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», επειδή η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη. Επανάσταση έκαναν οι υπόλοιποι Έλληνες που διεκδικούσαν την Ελευθερία τους.
Τον παρακάτω όρκο απάγγειλε ο ιερός κλήρος και επαναλάμβαναν οι αρματωμένοι Μανιάτες:
«Ορκίζομαι,
εις το όνομα του Παντοδύναμού μας Θεού,
εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
και της Αγίας Τριάδος,
να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου,
υπέρ πίστεως και Πατρίδος.
Ορκίζομαι,
να μη βλέψω εις τα όπισθεν
εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος
και της Θρησκείας μου.
Ορκίζομαι,
«Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος»
υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
ΤΟ ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΟ Αρ Φύλλου 41 22 Φεβρουαρίου 2024
ΤΟ ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΟ
Στοχασμοί και θέματα της Χριστιανικής πίστεως και Πατρίδος μέσα από ένα φύλλο το ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΟ.
Δημιουργεί και ενημερώνει στοχευμένα
σκέψεις για συζήτηση κι όχι μόνο
ΤΟ ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΟ ΑΡ Φύλλου 40. 12 Φεβρουαρίου 2024
ΤΟ ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΟ
Στοχασμοί και θέματα της Χριστιανικής πίστεως και Πατρίδος μέσα από ένα φύλλο το ΜΟΝΟΣΕΛΙΔΟ.
Δημιουργεί και ενημερώνει στοχευμένα
σκέψεις για συζήτηση κι όχι μόνο.
Αρθρογράφος και επιμελητής
Ιωάννης Σπ Λαζαράκος
Αγιογραφία Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος ο Απόστολος -water gilding by hand made
Με αγάπη δημιουργώ με την βοήθεια του Κυρίου την Αγιογραφία του:
ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΔΑ ΤΟΥ ΘΑΔΔΑΙΟΥ
Για τους αγαπημένους μου Φίλους
Αγνή και Φρίξο,την Βιργινία και τον φίλο μου Μιχαήλ και την οικογένειά αυτού, καθώς και για τον Αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Νίνο ,για την δημιουργία με την βοήθεια του Κυρίου,
και της Κυρίας Αγνής και Φρίξου,
του ιερού Ναού Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου
Στην τοποθεσία Χάβαρο Μακράδων Κέρκυρας
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
Χρόνια πολλά στον δημοσιογράφο του
Blog Ιωάννη Λαζαράκου διά την Ονομαστική του εορτή.
Πολύχρονος
Εορτή Παναγίας Γοργουπηκόου 1 Οκτωβρίου gold gilding by hands
Στυλβωτό χρύσωμα της Αγίας Εικόνος
Δια χειρός.
Τσουκάνικο με ακτίνες και στα δύο
Φωτοστέφανα.
Της Παναγίας μας και του Κυρίου μας.
Έργο συνεργασίας
Γεωργίου Μποζά μεγάλου αγιογράφου
της μορφής και του Στυλβωτού χρυσώματος από εμένα
ΑΝΤΑΠΌΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΚΑΡΔΊΤΣΑ 4 ΜΈΡΕΣ ΜΕΤΆ ΦΑΝΤΑΣΤΕΊΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉ
Η Παναγία και όλοι οι Έλληνες στο πλευρό των χωριών της Καρδίτσας
Πλήρη καταστροφή
ΜΑΡΑΘΕΑ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ
ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ
ΜΕΤΑΜΌΡΦΩΣΗ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ
ΑΣΠΡΙΤΣΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Ζωές αθώες που μια ζωή αγωνίζονταν χάθηκαν μέσα σε λίγες ώρες.
Περιουσίες ολόκληρες
Σε ολόκληρο τον κάμπο.
Παντού
Σπίτια και όλες οι περιουσίες στο έλεος
Αγροτικές καλλιέργειες τελείωσαν και θα στερηθούν όλοι μα όλοι από αυτό.
Όλη η χώρα.
Πόσες αποζημιώσεις να δοθούν.
Πρέπει να γίνει ένα μεγάλο βήμα στήριξης όλων των κατοίκων.
Να μπορέσουν να ορθοποδήσουν.
Οι ζωές που χάθηκαν φωνάζουν.
ΓΙΑΤΊ;;;!!!!!!!!
ΕΘΝΙΚΌ ΠΈΝΘΟΣ
ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Ένα επίκαιρο ζήτημα, Ιερόθεος Ναυπάκτου: «Αμάρτημα όταν χωρίζονται οι άνθρωποι με βάση τα κόμματα
Τέτοιες ώρες, δηλαδή λίγο πριν βρεθούμε μπροστά στην κάλπη, ένα πλήθος ερωτημάτων μας πλημμυρίζει σχετικά με το τι στάση θα πρέπει να κρατήσει η Εκκλησία και οι Κληρικοί, μας. Παράλληλα διαβάζουμε και ή ακούμε κάποια παράδοξα, ή καλύτερα ανόητα πράγματα που ο καθένας γράφει ή λέει αυθαίρετα κατά τη δική του αντίληψη. Για παράδειγμα ότι η Εκκλησία μάλλον κλείνει προς την άκρα δεξιά! Ή το άλλο εξίσου ευτράπελο πως η Εκκλησία οφείλει να είναι αριστερή αφού υπεραμύνεται για τους αδύνατους και τους φτωχούς! Το ζήτημα είναι τεράστιο τόσο από θεολογικής πλευράς, όσο και από πολιτικής και κοινωνικής. Για το λόγο αυτό ερευνήσαμε δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο και μελετήσαμε αρκετά εδάφια βιβλίων προκειμένου να παρουσιάσουμε το παρόν δημοσίευμά μας, στον Ιστότοπο Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ. Τελικά για μία έγκριτη ενημέρωση επιλέξαμε το λόγο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου στον Ιστότοπο ΡΟΜΦΑΙΑ. Με τη χάρη της Κυρίας Θεοτόκου ελπίζουμε πολύ σύντομα να επανέλθουμε στο ζήτημα και να το εξετάσουμε ενδελεχώς. Γεγονός είναι πως ο Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου, με λίγα λόγια τοποθετεί ακριβώς τα πράγματα στη θέση τους.
Είναι αμάρτημα όταν κάποιοι Κληρικοί χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα κομματικά τους κριτήρια και ταυτίζονται με μια κομματική παράταξη. Αυτός είναι ο λόγος που το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας απαγορεύει στους Κληρικούς να πολιτεύονται», έχει δηλώσει στο BriefingNews o Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος.
Ερωτηθείς αναφορικά με κληρικούς που εμπλέκονται σε πολιτικά ζητήματα και γενικότερα στην πολιτική και αν υπάρχουν όρια σε αυτό, ο Ιεράρχης υπογράμμισε ότι η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού, η πνευματική μητέρα όλων των Χριστιανών και πρέπει να παραμένει ανοικτή για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτου χρώματος, φυλής, κοινωνικής και πολιτικής τάξεως.
Και συμπλήρωσε «Αυτό είναι το μεγαλείο της Εκκλησίας, ότι δεν κλείνεται σε μικρές στενές ομάδες που διακρίνονται από ιδιαίτερη πολιτική και κομματική ιδεολογία. Και όπως κάθε μητέρα δείχνει την αγάπη της προς όλα τα παιδιά της, τα οποία ενδεχομένως ανήκουν σε διάφορα κόμματα, το ίδιο και πολύ περισσότερο πρέπει αυτό να γίνεται από την Εκκλησία.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινούνται οι Κληρικοί, ως Πνευματικοί Πατέρες και ως πνευματικές μητέρες των ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν στοργή, αγάπη, ελευθερία, νόημα ζωής.
Γι’ αυτό είναι αμάρτημα όταν κάποιοι Κληρικοί χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα κομματικά τους κριτήρια και ταυτίζονται με μια κομματική παράταξη. Αυτός είναι ο λόγος που το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας απαγορεύει στους Κληρικούς να πολιτεύονται.
Βέβαια, πρέπει να κάνουμε μια διάκριση. Άλλο είναι η πολιτική όταν είναι επίθετο και δηλώνει την ζωή της πόλης, και άλλο είναι όταν η πολιτική είναι ουσιαστικό και δηλώνει την κομματική πρακτική.
Με την πρώτη έννοια ο Κληρικός κάνει πολιτική, αφού ζει σε μια κοινωνία και συμμετέχει στις εκδηλώσεις της, ασχολείται με το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο, όχι όμως με την δεύτερη έννοια, δηλαδή δεν πρέπει να κομματίζεται και να υποστηρίζει ανοικτά έναν κομματικό σχηματισμό.
Όταν γίνονται εκλογές ο Κληρικός είναι ελεύθερος να ψηφίζει το κόμμα που νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει καλύτερα τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να προπαγανδίζει στους Ενορίτες του το κόμμα που εκείνος έχει επιλέξει.
Μερικά κόμματα προσπαθούν να προσεταιρισθούν τους Κληρικούς και τους ανθρώπους της Εκκλησίας, αλλά οι Κληρικοί δεν πρέπει να υποκύπτουν σε αυτόν τον πειρασμό.
Προσευχηθείτε όλοι για του σεισμόπληκτους στην Τουρκία
Μια προσευχή από τον κάθε άνθρωπο για ολους τους συνανθρώπους στην Τουρκία.
Μια προσευχή για τον κάθε συνάνθρωπο.
Για κάθε παιδάκι.
Εις το Όνομα της Άγιος Τριάδος οι προσευχές μας να ακουστούν και να βγαίνουν επιζώντες από τον σεισμό στην Τουρκία.
Αμήν αμήν αμήν
ΑΝΆΠΟΔΑ ΒΉΜΑΤΑ
Α). ΑΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ
«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΠ. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ Email: jlazarakosdim@yachoo.gr
Ας μιλήσουμε για τα αληθινά πνευματικά Χριστούγεννα και όχι για τα γήινα υλικά με τα εδέσματα, γλυκίσματα και πολύχρωμα λαμπιόνια. Στα μεν πνευματικά το κάθε τι έχει την αποκαλυπτική και ορθολογική, αλλά και θεολογική του αξία, μέσα στην αιώνια αλήθεια. Αντίθετα στα γήινα η αξία του κάθε τι περιορίζεται στα στενά όρια της πλάνης και του ουτοπικού ορθολογισμού. Με λίγα λόγια τα γήινα – υλικά Χριστούγεννα βουλιάζουν μέσα στον εφήμερο υλισμό της χαοτικής συγχύσεως.
«Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μπορούμε να γνωρίσουμε «τα ¨περί τὸν Θεόν¨. Όταν ο άνθρωπος θέλει και επιθυμεί, μπορεί να αποκτήσει μερική γνώση του Θεού. Αυτή επιτυγχάνεται εν μέρει με τη φυσική αποκάλυψη και στην πληρότητά της με την υπερφυσική αποκάλυψη ¨ἐν Χριστῶ¨… «καὶ αύτὴ τε ἡ κτίσις καὶ ἡ ταύτης συνοχή καὶ κυβέρνησις τὸ μεγαλεῖον τῆς θείας ἀποκαλύπτει φύσεως¨ (Ἅγιος Ιωάννης Δαμασκηνός).
Όσα λοιπόν είναι απαραίτητα για τη προσέγγιση και τη μερική γνώση του Θεού τα έθεσε στη διάθεσή μας η άπειρη αγάπη Του. Πολλά όμως που μας είναι άγνωστα προς το παρόν θα μας αποκαλυφθούν στη μέλλουσα ζωή… Η ουσία λοιπόν, του Θεού είναι απρόσιτη και ακατάληπτη, αλλά οι ενέργειές Του είναι μεθεκτές (μπορεί ο άνθρωπος να μετάσχει σε αυτές) με βάση το λογικό και με προϋπόθεση την πίστη. Η αγιότητα και η θέωση είναι ο ανώτατος βαθμός μέθεξης της ενέργειας του Θεού… ».1
Τα Χριστούγεννα λοιπόν, είναι η κοιτίδα όλων των Χριστιανικών Εορτών, διότι μόνο εν Χριστώ μπορούμε να κατανοήσουμε τα περί Θεού, προς το παρόν μερικώς. Και μέσα από την Αγία Εκκλησία Του, με βάση το λογικό και την πίστη, μπορούμε να φθάσουμε στην αγιότητα και τη θέωση.
Γεννήθηκε ο Χριστός ως Παιδίον νέον και ο οποίος είναι ο προ αιώνων Θεός. Το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Για το λόγο αυτό ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία που δημιούργησαν άνθρωποι, αλλά Πίστη εξ Αποκαλύψεως σύμφωνα με τη θέληση του Θεού.
Με τη Γέννηση του Κυρίου μας, από την Αειπάρθενο Θεοτόκο Μαρία, η οποία Αγιοπνευματικά συλλαμβάνει και γεννάει εν παρθενία τον Μεσσία του κόσμου. Ο Θεός γίνεται ο Ίδιος Θεάνθρωπος προκειμένου να λυτρώσει τον πεπτωκότα άνθρωπο και να τον επαναφέρει στη θέωση, δηλαδή στην προ της πτώσεώς του κατάσταση. Διότι μόνο έτσι θα έβρισκε ο ταλαίπωρος άνθρωπος την ΕΙΡΗΝΗ. Αυτό εξ’ άλλου ομολογούσαν και οι Άγγελοι πάνω και γύρω από τη Φάτνη της Βηθλεέμ: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Βλέπουμε λοιπόν, ότι μόνο οι πιστοί που ζουν πνευματικά τα Χριστούγεννα, μέσα στην Αγία μας Εκκλησία μπορούν να κατανοήσουν αυτές τις κρίσιμες για τη σωτηρία τους αλήθειες. Αυτοί ζουν πραγματικά ειρηνικά, διότι ζουν εν Χριστώ που γεννήθηκε μυστηριακά και ταπεινά για να εξυψώσει τον ταραγμένο άνθρωπο, αδιακρίτως χρώματος, φυλής και έθνους. Πως είναι δυνατόν εμείς σήμερα με νεοεποχίτικα ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ να απομακρυνόμαστε από Αυτόν; Ας σπεύσουμε να τον προσκυνήσουμε γεμάτοι χαρά και ελπίδα λέγοντας τον ύμνο των Αγγέλων. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ.
1.ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ- Ο.Ε.Δ.Β. Β΄ ΕΝ.ΛΥΚ. 2002.
Β). ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Χριστούγεννα. Άνθρωποι να χαρούμε
Πριν είκοσι τρία χρόνια, στις 31 Δεκεμβρίου του 1999 η Ανθρωπότητα γιόρτασε ξέφρενα τον ερχομό της Νέας Χιλιετίας (2.000 – 3.000) και παράλληλα την αρχή του 21ου αιώνα. Βέβαια υπάρχει μια σύγχυση αν η Τρίτη μ.Χ. Χιλιετία θα έπρεπε να αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2001, οπότε οι φρενήρεις και πολυδάπανοι εορτασμοί θα έπρεπε να γίνουν στις 31 Δεκεμβρίου του 2000…
Πέρα όμως απ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι εξυπηρετούν τα συναισθήματά τους με ουτοπικές παρήγορες φαντασιώσεις που κάνει ο καθένας για τον δικό του μικρόκοσμο.
Έτσι λοιπόν, κανείς μας δεν φανταζόταν τότε όλα αυτά που έχουμε ζήσει τα τελευταία είκοσι δύο χρόνια και σε αυτούς που έζησαν τα χειρότερα συμπεριλαμβάνονται και οι Έλληνες.
Σήμερα, τέλη του 2022 η Ανθρωπότητα ζει στον ορυμαγδό της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Δηλαδή ζούμε μέσα σε δυνατούς θορύβους από πολλούς διαφορετικούς ήχους της ανασφάλειας, του φόβου, της καταναλωτικής επιθυμίας, της φτώχειας, της πείνας, της απάτης, της διαστροφής κ.λ.π.
Γνωστό είναι πλέον, και όχι συνομωσιολογία, πως αυτά αποτελούν την Ατζέντα, ή καλύτερα τον Εφιάλτη της Νέας Εποχής.
Ανάμεσα στα υποσύνολα της Ελληνικής Κοινωνίας υπάρχει και το συντριπτικά μεγαλύτερο των Ορθοδόξων Χριστιανών. Ένα μικρό, θα λέγαμε, ποσοστό αυτού είναι οι πραγματικά πιστοί. Αυτοί δηλαδή που βιώνουν τη Μυστηριακή Ζωή εντός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας. Αυτοί δεν πανικοβάλλονται με όλα αυτά. Υπομένουν, δεν πλανώνται και αγωνίζονται. Αυτοί εορτάζουν τα Χριστούγεννα ουράνια και όχι γήινα με πολύχρωμα λαμπιόνια. Οι περισσότεροι από αυτούς ξέφυγαν από τον χυδαίο υλισμό και φωτίστηκαν από το οκτάκτινο` Αστέρι της Βηθλεέμ.
Όλοι γνωρίζουμε τέτοιους ανθρώπους, φίλους ή συγγενείς, και τους λέμε: «σας ζηλεύουμε, μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς…». Αυτοί μας χαμογελούν και μας λένε: «Δόξα σοι ο Θεός, θα μπορέσετε κάποτε, αφού γεννήθηκε ο Μεσσίας Χριστός και μας αποκάλυψε την Αγία Πίστη μας. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να ελπίζει». ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ – ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Όταν λατρεύουμε το χρήμα πως μπορούμε να ζητάμε Αγάπη, Δικαιοσύνη και Ηθική; Αφού ακυρώνουμε τη Γέννηση του Λυτρωτή Ιησού Χριστού και Θεού ημών γινόμαστε παράδοξοι ειδωλολάτρες και δηλώνουμε Χριστιανοί Ορθόδοξοι!
Σημείωση: Ὁ Ἰωάννης Σπ. Λαζαρᾶκος γράφει τὰ «ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ» 20 χρόνια περίπου. Ἀρχικά στὴν ἡμερήσια ἐφημερίδα τοῦ Πειραιᾶ «ΔΗΜΟΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ». Μετά στὴ δική του «SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ» καὶ ἀπό τὸ 2016 φιλοξενεῖται στὴν ἑβδομαδιαῖα ἐφημερίδα «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ». Στὸ σύνολό τους τὰ δημοσιευμένα ἄρθρα του, ἉΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ». ὑπερβαίνουν τὰ 500.
ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ,Προ Γεννήσεως ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ
ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ
Ο Ναός που αποτελεί το Μοναστήρι του Πειραιά.
Κανένας όμως ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι στον σημερινό Πειραιά, υπάρχει και λειτουργεί ανδρικό Μοναστήρι με καλογήρους και μάλιστα όχι πολύ μακριά από το κέντρο. Πρόκειται για την Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής
Πατήρ Θεολόγος
Πατήρ Παύλος
ΕΛΛΗΝΟΡΘΌΔΟΞΗ ΕΠΙΚΑΙΡΌΤΗΤΑ
Η Αγία Ζώνη της Αειπαρθένου Θεοτόκου στον Πειραιά
Μεγάλη ευλογία για τους Πειραιώτες, αλλά και για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, αφού θα έχουν μια σπάνια ευκαιρία να προσκυνήσουν την Αγία Ζώνη της Κυρίας Αειπαρθένου Θεοτόκου.
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης παρευρέθηκε στην υποδοχή της Αγίας Ζώνης της Παναγίας, η οποία πραγματοποιήθηκε με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια στον Πειραιά.
Το μοναδικό αυτό κειμήλιο, το οποίο έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά με πλοίο του Λιμενικού Σώματος συνοδεία του Καθηγούμενου της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Γέροντα Εφραίμ, υποδέχθηκε με τιμές αρχηγού κράτους ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, εκπρόσωποι της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και πλήθος πιστών.Στην τελετή από τον Δήμο παραβρέθηκαν Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι.
Ακολούθησε πομπή στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, όπου η Αγία Ζώνη τέθηκε σε προσκύνηση.
Η Αγία Ζώνη φυλάσσεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους, είναι το μοναδικό Θεομητορικό κειμήλιο το οποίο σώζεται από τον επίγειο βίο της Παναγίας και εξέρχεται για πρώτη φορά από το Άγιον Όρος μετά την πανδημία του κορωνοϊού.
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, κατά την υποδοχή της Αγίας Ζώνης στο πρώτο λιμάνι της χώρας, τόνισε στον χαιρετισμό του:
«Yποδεχόμαστε στον Πειραιά για πρώτη φορά ένα πολύ σημαντικό κειμήλιο με μεγάλη αξία για την πίστη μας, για την Ορθοδοξία: την Αγία Ζώνη της Παναγίας. Είναι το μοναδικό
κειμήλιο, το οποίο σώζεται από την επίγεια ζωή της Παναγίας και φυλάσσεται από τον 14ο αιώνα στη Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος.
Κάθε φορά που βγαίνει από το Άγιο Όρος, σε κάθε πόλη που μεταφέρεται για προσκύνηση, προσελκύει χιλιάδες πιστών, καθώς σε δύσκολες περιόδους, σε δύσκολες προσωπικές ή οικογενειακές στιγμές δίνει ανάταση στους πιστούς.
Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που θα παραμείνει στην πόλη μας έως τις 13 Νοεμβρίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, o οποίος θα είναι 24 ώρες ανοιχτός για προσκύνηση…
Επίσης τόνισε:
«Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή για την πόλη μας, όλος ο Πειραιάς θα «αγκαλιάσει» αυτές τις ημέρες τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Ζώνη της Παναγίας. Σας ευχαριστώ».
Πηγή: ΔΗΜΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ,
ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ Μ.Μ.Ε.
Εορτή ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ. ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ
Μέγαν εὕρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις, σὲ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Uς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ
ΑΙΏΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΘΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΕΛΛΗΝΟΡΘΌΔΟΞΗ ΕΠΙΚΑΙΡΌΤΗΤΑ
ΜΑΝΗ SOS: «Ευτυχώς» που πεθαίνουμε οι άνθρωποι και βλέπουμε κανέναν παπά στη «Γη της Ελιάς»
ΜΑΝΗ SOS: Απαράδεκτα πράγματα συμβαίνουν στη Μάνη και ενοχλούν τους Μανιάτες. Ενώ συμβαίνουν απαράδεκτα πράγματα στη Μάνη, «ευτυχώς» που πεθαίνουμε οι άνθρωποι και βλέπουμε κανέναν παπά στη «Γη της Ελιάς».
Δυστυχώς ολοένα και περισσότερο απλώνεται το πέπλο της πνευματικής ένδειας σε βάρος της Αγίας εξ’ αποκαλύψεως Πίστης μας. Οι Μανιάτες για όλα αυτά είναι πολύ ανήσυχοι και δυσαρεστημένοι, ενώ αρμόδιοι σε θώκους και εξουσίες υποδύονται το ρόλο του ξένου παρατηρητή…
Πιο συγκεκριμένα, πολλά τοπικά προβλήματα χρονίζουν και οι αρμόδιοι της Τ.Α. τα αγνοούν σαν αναρμόδιοι! Η πανίδα και η χλωρίδα καταστρέφεται και ο χαρακτηρισμός NATURA θυσιάζεται στους επιχειρηματίες των Αιολικών Πάρκων. Κανείς δεν ασχολείται με την τεράστια Πολιτισμική Κληρονομιά της Μάνης και ανόητα ορισμένοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη γνωστή εμπορική και απόμακρη από τη Μανιάτικη πραγματικότητα τηλεοπτική σειρά. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το χείριστο όλων είναι ότι υπάρχει και η έλλειψη Ιερέων με αποτέλεσμα σε πολλά χωριά ο εκκλησιασμός να γίνεται λίγες φορές το χρόνο. Αλλά και όπου πάει να θεμελιωθεί μια μόνιμη Χριστιανική Ορθόδοξη κατάσταση, προς πνευματικό όφελος των πιστών, κάτι συνήθως, το εμποδίζει και το οδηγεί στις καλένδες ή το ακυρώνει. Με όλα αυτά, ακούσια ή εκούσια δεν μπορεί μόνιμα να φωτίζει κάποιος πνευματικός φάρος, τουλάχιστον τη Μέσα Μάνη και να χαρίζει το σωτήριο φως του Χριστού σε όλους που καθημερινά κινδυνεύουν να τσακιστούν στα βράχια από τις τρικυμίες της παγκοσμιοποιημένης νεοφιλελεύθερης, μονεταριστικής και εωσφορικής νεοταξικής καθημερινότητας που μας έχουν επιβάλλει οι δήθεν του ενός ή του άλλου…
Επειδή τα πράγματα δεν είναι τόσο σοβαρά όσο εκ πρώτης δείχνουν, αλλά απείρως σοβαρότερα και προσθέτουμε για το λόγο αυτό λίγα από τα τόσα κρίσιμα επί του θέματος:
«Ἑρμηνεία: Καὶ οἱ δύο ἐξηγηταί τῶν ἱερῶν Κανόνων, ὁ Ζωναρᾶς, λέγω, καὶ ὁ Βαλσαμών ἑρμηνεύοντες τὸν παρόντα Ἀποστολικόν κανόνα, συμφώνως λέγουσιν ὅτι, ὅσοι Χριστιανοί ἐμβαίνουσιν εἰς τὴν ἐκκλησίαν, ὅταν ἐπιτελῆται ἡ θεία λειτουργία, καὶ ἀκούουσι μὲν τὰς θείας Γραφάς, δὲν προσμένουσιν δὲ μέχρι τέλους, μὴτε μεταλαμβάνουν, αὐτοὶ πρέπει νὰ ἀφορίζωνται, ὡσάν ὁποῦ προξενοῦσιν ἀταξίαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν. ..». (Θ΄ Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων).1
Βλέπουμε λοιπόν πως αν φύγουμε από τη Θεία Λειτουργία πριν τελειώσει και δεν μεταλαμβάνουμε Σώμα και Αίμα Κυρίου πρέπει να αφοριζόμαστε!
Όταν έχουμε μήνες να παραβρεθούμε σε Θεία Λειτουργία, εξ’ αιτίας υποκειμενικών και αντικειμενικών συνθηκών της Διοίκησης της τοπικής Εκκλησίας, τότε τί γίνεται;
Βεβαίως και γνωρίζουμε πως πολλοί βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, δυστυχώς, δεν πηγαίνουν ποτέ σε Θεία Λειτουργία και μάλιστα τις Κυριακές. Όμως αυτό αφορά αυτούς και η Αγία Εκκλησία μας δεν δογματίζει και δεν κρίνει με την αντίθεη συμπεριφορά αυτών, αλλά με τους Ιερούς Κανόνες Της.
Αρκετά κηρύττουν επί του θέματος και οι Άγιοι Πατέρες, μεταξύ αυτών ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας λέγει:
«Ἐὰν μεταβεῖ κανείς καὶ καθίσει εἰς ἐργαστήριον ἀρωμάτων καὶ χωρίς νὰ τὸ θέλει αὐτός, ἀπορροφᾶ κάποιαν εὐωδίαν, πολύ περισσότερον συμβαίνει αὐτὸ εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἐκκλησιάζεται. Διότι ὅπως ἀπό τὴν ἀργίαν γεννᾶται ἡ ἀπροθυμία, ἔτσι καὶ ἀπό τὴν ἐργασίαν γεννᾶται ἡ προθυμία. Καὶ ἄν ἀκόμη εἶσαι γεμᾶτος ἀπό κακά καὶ ἄν ἀκόμη εἶσαι ἀκάθαρτος εἰς τὴν ψυχήν, μην ἀποφύγεις νὰ συχνάζεις εἰς τὴν Ἐκκλησίαν».2
Τελειώνοντας εύκολα διαπιστώνουμε πως ο εκκλησιασμός είναι πολύ σπουδαίο πράγμα για όλους μας. Τόσο για τον δίκαιο και καθαρό στην ψυχή Ορθόδοξο Χριστιανό για να μην πέσει στην αργία και του γεννηθεί η απροθυμία, όσο και στον ακάθαρτο στην ψυχή για να φύγει από την απροθυμία που του γέννησε η αργία και να οδηγηθεί στη σωτήρια μετάνοια με τη χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και Σωτήρα μας.
Πηγές -Βοηθήματα
ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΤΗΣ ΝΟΗΤΗΣ ΝΗΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΘΕΙΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΓΑΠΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΙ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΣΤΗΡ ΑΘΗΝΑΙ 1982.
2. ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ-250 ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2002 μ.Χ.
.png)
ΠΟΥΤΙΝ ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟΝ NORD STREAM 2 ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
Η Νέα Τάξη πραγμάτων δημιούργησε με τον (ΔΙΚΌ ΤΗΣ) τρόπο την εμπόλεμη κατάσταση που υπάρχει αυτή την στιγμή.
Με τον δικό της τρόπο έχοντας ΠΡΟΣΒΑΣΗ σε ορισμένους ανθρώπους
δημιούργησε υποχείριο την Χριστιανική
Ουκρανία.
Δύο Λαοί που κάποτε ήταν ΑΔΕΡΦΙΑ να πολεμούν (ΑΝ πολεμούν οι πολίτες της Ουκρανίας που ειναι θύματα μίας πολιτικής προπαγάνδας υψηλών συμφερόντων ).
Τα παιδιά όλου του κόσμου να μην ζούνε τέτοιες καταστάσεις.
Λυπάμαι και προσεύχομαι για Ειρήνη
Ο πόλεμος βλέπετε είναι πολύ μακρυά από αυτούς που την προκάλεσαν.
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ λοιπόν και στην ενεργειακή κρίση.
Βλέπετε προτού ξεκινήσει ο πόλεμος μιλούσαν για την ΠΡΆΣΙΝΗ ΑΝΆΠΤΥΞΗ.
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΆΣΙΝΗ ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΩΣ προσητη ενέργεια έβαλαν την ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΉ ΕΝΈΡΓΕΙΑ.
Ξέρετε γιατί;
Γιατί είναι φτηνή ενέργεια και την κατέχουν αυτοί που πρέπει.
Έτσι λοιπόν ενώ ακούμε ότι η Ρωσία ευθύνεται για την ενεργειακή κρίση,
Ο Βλαδιμήρ Πούτιν δήλωσε ότι δεν φταίει η Ρωσία για την ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΉ ΚΡΊΣΗ.
Αλλά ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟΝ
NORD STREAM 2 και θα έχετε σε ένα χρόνο 55 δισεκατομμύρια κυβικά σε ένα χρόνο.
ΚΑΤΑΛΆΒΑΤΕ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΙΞ;
ΕΛΛΗΝΟΡΘΌΔΟΞΗ ΕΠΙΚΑΙΡΌΤΗΤΑ
Τίμιος Σταυρός του ΚΥΡΙΟΥ μας, «ὅπλον εἰρήνης ΑΗΤΗΤΟΝ τρόπαιον.»
«Ὁ ὑψωθείς ἐν τῶ Σταυρῶ ἑκουσίως τῆ ἐπωνύμω σου καινῆ πολιτεία τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστέ ὁ Θεόςˑ εὔφρανον ἐν τῆ δυνάμη σου τοὺς πιστούς Βασιλεῖς ἡμῶν νίκας χορηγῶν αὐτοῖς κατά τῶν πολεμίωνˑ Τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σὴν ὅπλον εἰρήνης ἀήττητον τρόπαιον.» (Κοντάκιον αυτόμελον).
Γράφει ο Μακαριστός Χριστόδουλος στο βιβλίο του «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ» τα εξής: «Μαζί με το όνομα του Ιησού θα πρέπει να κάνουμε και το σημείο του Σταυρού που είναι ισχυρό όπλο εναντίον του πονηρού… Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας συμβουλεύει κάθε φορά που εξερχόμαστε από το σπίτι μας να κάνουμε το Σταυρό μας και να λέγουμε: Ἀποτάσσομαί σοι σατανᾶ καὶ τῆ πομπή σου καὶ τῆ λατρεία σου καὶ συντάσσομαί σοι Χριστέ».
Για τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου μας πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν για να μας προφυλάξουν από την κακοδοξία και την πλάνη της αίρεσης.
Πέρα όμως από τους Ιερούς Πατέρες έχουμε και τους Ιερούς Κανόνες της Αγίας Εκκλησίας μας. Ο Κανόνας ΟΓ΄ της Στ. Οικουμενικής Συνόδου μας κανονίζει ως εξής:
«Διὰ μέσου τοῦ ζωωοποιοῦ Σταυροῦ ἐσώθημεν. Καὶ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας ἐλευθερώθημεν…». Και συνεχίζει ο παρών Κανόνας ότι πρέπει να μαθαίνουμε ώστε να αποδίδουμε στο Σταυρό την πρέπουσα τιμή και προσκύνηση και νοητά να θυμόμαστε όσα αγαθά δια αυτού μας έτυχαν. Και με το λόγο να διηγούμαστε αυτά στους άλλους και να ευχαριστούμε τον σταυρωθέντα επ’ αυτού Χριστόν και με την αίσθηση να ασπαζόμαστε και να τιμάμε όπου βλέπουμε τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό. Η Σύνοδος επίσης μας διατάζει να μη χαράσσουμε τύπο Σταυρού στο χώμα κατά γης, γενικά στο έδαφος και όπου βρίσκουμε χαραγμένο να το σβήνουμε για να μην καταπατείται. Όσοι επιμένουν να χαράζουν τύπο Σταυρού στο έδαφος να αφορίζονται.
Οι εν Χριστώ Ορθόδοξοι δεν προσκυνούμε και δεν ασπαζόμαστε το ξύλο, αλλά τον τύπο του Σταυρού, όπου και επ’ αυτού εσταυρώθει ο Σωτήρας και Αναμάρτητος Κύριος ημών Ιησούς Χριστός για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Γυρίσαμε την πλάτη μας στο Σταυρό και απομακρυνόμαστε από τη χάρη Του και εισερχόμαστε στη θλίψη, την υποδούλωση και τη δυστυχία. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας και με θάρρος ομολογητή, της Αγίας Πίστης μας, ας κάνει το σημείο του Σταυρού, δημόσια και ιδιωτικά, ανάλογα την περίπτωση. Βέβαια να το κάνει χριστιανικά, ορθόδοξα και όχι σαν διπλοπενιές μπουζουκιού. Ας φοράμε το ακριβότερο και πιο σωτήριο κόσμημα στο λαιμό μας, τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου μας. Ας φτάνει ο Σταυρός στο στήθος μας να καθαγιάζει μονίμως την καρδιά μας και όχι σαν μοντέρνο κόσμημα στο λαιμό. Ο Σταυρός δεν είναι χαϊμαλί, δεν είναι φετίχ. Είναι η Δόξα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η Σωτηρία των ανθρώπων. Δίπλα στο Σταυρό , ή μαζί με Αυτόν δεν έχουν θέση τα γαλάζια ματάκια, το μάτι του πανεπόπτη οφθαλμού της «Νέας Εποχής», η εωσφορική πεντάλφα και πολλά άλλα βλάσφημα για τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου.
14 Σεπτεμβρίου: Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Επιλέξαμε, από τα πολυάριθμα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο, το παρακάτω, όπου και το παρουσιάζουμε αυτούσιο, όπως έχει αναρτηθεί στον ιστότοπο του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αμαρουσίου.
«Λόγος εἰς τήν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού ΑΝΔΡΕΟΥ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης
Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας καταφωτίζεται. Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὅλη ἡ οἰκουμένη φωταγωγεῖται καί γεμίζει μέ ἀκτῖνες θεϊκῆς χαρᾶς. Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, διά τοῦ ὁποίου τό σκοτάδι (τῆς ἁμαρτίας) ἐδιώχθη, καί ἦλθε τό φῶς (τῆς ἀρετῆς). Ἑορτάζομε τήν πανήγυρι τοῦ Σταυροῦ, καί ὑψούμεθα πνευματικῶς μαζί μέ τόν Σταυρωθέντα Σωτῆρα μας, ἀφήνοντας κάτω τήν γῆ μέ τήν ἁμαρτία, διά νά κερδίσωμε τά ἄνω ἀγαθά. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί ὑψώνει μαζί του τήν ἀνθρωπότητα, πού λόγῳ τῆς ἁμαρτίας της, ἦταν πεσμένη κάτω. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί ταπεινώνει τήν αὐθάδη ἔπαρσι τῶν δαιμόνων. Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, καί ἡ ἐναντία δύναμις τοῦ Πονηροῦ ὑποχωρεῖ καί ταπεινοῦται. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί συναθροίζεται τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ὑψώνεται ὁ Σταυρός, καί αἱ πόλεις ἑορτάζουν πανηγυρικῶς· οἱ δέ λαοί προσφέρουν χαρούμενοι τάς ἀναιμάκτους θυσίας εἰς τόν Θεόν. Διότι καί μόνη ἡ μνήμη τοῦ Σταυροῦ εἶναι ὑπόθεσις μεγάλης χαρᾶς, καί ἀποδίωξις τῆς λύπης.
Ἀλλά καί τό νά βλέπῃ κανείς τό τύπον τοῦ Σταυροῦ, πόσον μεγάλο πρᾶγμα εἶναι! Διότι ἐκεῖνος πού βλέπει τόν Σταυρόν, γεμίζει ἀνδρείαν καί διώχνει τήν δειλίαν. Τόσο μεγάλο πρᾶγμα εἶναι ὁ Σταυρός! Καί αὐτός πού τόν κάνῃ κτῆμα του, θά ἔχῃ ἀποκτήσει ἕνα θησαυρόν. Ἴσως νά νομίζετε ὅτι ὀνομάζω θησαυρό τόν χρυσόν, ἤ τά μαργαριτάρια, τούς βαρύτιμους Ἰνδικούς λίθους, διά τά ὁποῖα χαίρουν οἱ σαρκικοί ἄνθρωποι, ἀσχολούμενοι μέ τά μικρά καί ἀνάξια λόγου πράγματα. Ἐγώ ὅμως ὀνομάζω θησαυρόν –καί δικαίως- ἐκεῖνο τό ὡραιότατο καί πολύτιμο πρᾶγμα καί ὄνομα ἐπάνω στό ὁποῖο καί διά τοῦ ὁποίου, ἐπετεύχθη ὅλη ἡ ὑπόθεσις τῆς σωτηρίας μας. Διότι ἐάν δέν ὑπῆρχε ὁ Σταυρός, ὁ Χριστός δέν θά ἐσταυρώνετο. Ἐάν δέν ὑπῆρχε ὁ Σταυρός, ὁ Χριστός -ἡ ἀληθινή ζωή – δέν θά ἐκαρφώνετο ἐπάνω εἰς τό Ξύλον αὐτό· καί ἐάν δέν ἐκαρφώνετο δέν θά ἀνέβλυζον ἀπό τήν Πλευράν οἱ βρύσες τῆς ἀφθαρσίας «αἷμα καί ὕδωρ», τά ὁποῖα ἐστάθησαν καθάρσια ὅλου τοῦ κόσμου. Δέν θά ἐσχίζετο τό χειρόγραφο τῆς ἁμαρτίας δέν θά εἴχαμε τήν πνευματική ἐλευθερία μας·οὔτε θά ἀπελαμβάναμε τό «ξύλον τῆς ζωῆς» ὁ Παράδεισος δέν θά ἀνοιγόταν·ἡ «στρεφομένη φλογίνη ῥομφαία» δέν θά ἄφηνε ἐλεύθερη τήν εἴσοδο πρός τήν Ἐδέμ οὔτε ὁ Λῃστής θά εἰσήρχετο εἰς τόν Παράδεισον.
Διατί τά λέγω αὐτά; Ἐάν δέν ἦτο ὁ Σταυρός, δέν θά ἤρχετο ὁ Χριστός ἐπί τῆς γῆς καί ἐάν ὁ Χριστός δέν ἤρχετο, δέν θά ὑπῆρχε ἡ Παρθένος. Καί ἐάν δέν ὑπῆρχε ἡ Παρθένος, οὔτε Γέννησις Χριστοῦ δευτέρα θά ὑφίστατο. Δέν θά συνανεστρέφετο ὁ Θεός ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους·δέν θά ὑπῆρχε τόκος, οὔτε φάτνη, οὔτε σπάργανα, οὔτε ὀκταήμερος περιτομή, οὔτε ὑποταγή εἰς τούς γονεῖς Του, οὔτε αὔξησις ἡλικίας, οὔτε αὔξησις σώματος, οὔτε φανέρωσις Αὐτοῦ, οὔτε βάπτισμα, οὔτε θαύματα, οὔτε ὁ προδότης Ἰούδας, οὔτε ἡ δίκη τοῦ Πιλάτου, οὔτε τό θράσος τῶν Ἰουδαίων πού ζητοῦσαν ἐπιμόνως νά σταυρώσουν τόν Ἀθῷον.
Καί ἐάν δέν ὑπῆρχε Σταυρός, δέν θά συνετρίβετο ὁ θάνατος, δέν θά ἐγυμνοῦτο ὁ ᾅδης, δέν θά ἐνεκρώνετο τό πονηρό φίδι, ὁ διάβολος. Δι᾽ αὐτό εἶναι πολύ μεγάλο καί τίμιο πρᾶγμα ὁ Σταυρός. Μεγάλο, διότι πάρα πολλά ἀγαθά καί εὐεργεσίαι ἔγιναν δι᾽ αὐτοῦ. Τόσο πολλά, καθ᾽ ὅσον καί τά θαύματα καί τά Πάθη τοῦ Χριστοῦ ὑπερνικοῦν κάθε δύναμι λόγου καί ἐκφράσεως. Εἶναι τίμιον ἐπίσης, διότι ὁ Σταυρός σημαίνει: Θεῖον Πάθος καί τρόπαιον. Πάθος, λόγῳ τοῦ ὅτι ὁ ἀπαθής Χριστός, ἑκουσίως ὑπέστη σταυρικόν θάνατον· τρόπαιον δέ, διότι ὁ διάβολος ἐτραυματίσθη διά τοῦ Σταυροῦ, καί μαζί του ἐνικήθη καί ὁ θάνατος. Συνετρίβησαν ἐπίσης αἱ πύλαι τοῦ ᾅδου, καί τέλος, ὁ Σταυρός ἔγινε δι᾽ ὅλον τόν κόσμον κοινή σωτηρία.
Ὁ Σταυρός εἶναι ἐλπίς τῶν Χριστιανῶν, σωτήρ τῶν ἀπεγνωσμένων, λιμάνι γι᾽ αὐτούς πού εὑρίσκονται σέ δύσκολες βιωτικές περιστάσεις, ἰατρός γιά τούς ἀσθενεῖς· ἀπομακρύνει τά πάθη, δίδει τήν ὑγεία, δίδει τήν ζωή στούς πνευματικά νεκρούς, καθοδηγεῖ πρός τήν εὐσέβεια, ἀποστομώνει τήν βλασφημία.
Ὁ Σταυρός εἶναι ὅπλο κατά τῶν ἐχθρῶν, πνευματική ῥάβδος διά τούς βασιλεῖς τό κάλλος τοῦ βασιλικοῦ στέμματος·τύπος πού ἔχει ἕνα βαθύτερο πνευματικό νόημα, ῥάβδος δυνάμεως, εἶναι τό στήριγμα τῆς Πίστεως, πνευματική βακτηρία γιά τά γηρατειά, ὁδηγός τῶν τυφλῶν, φῶς διά τούς ἐσκοτισμένους, παιδαγωγός τῶν ἀφρόνων, διδάσκαλος τῶν νηπίων, συντριβή τῆς ἁμαρτίας, φανέρωσις μετανοίας ἀποτελεῖ ἐγγύησιν ἀρετῆς καί δικαιοσύνης.
Ὁ Σταυρός εἶναι σκάλα πού ἀνεβάζει εἰς τούς Οὐρανούς ὁδός, πού ὁδηγεῖ πρός τήν ἀρετήν εἶναι πρόξενος ζωῆς πνευματικῆς κατάργησις τοῦ θανάτου, ἀπαλλαγή ἀπό τήν φθορά. Ἔχει τήν δύναμιν νά σβήσῃ τήν φλόγα τῶν παθῶν καί τοῦ αἰωνίου πνευματικοῦ θανάτου·δίδει εἰς τήν ψυχήν τήν παῤῥησία πρός τόν Θεόν·εἶναι τό κλειδί διά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ὁ Σταυρός εἶναι φύλαξ κατά τήν νύκτα, πύργος κατά τήν ἡμέρα, χειραγωγός μέσα εἰς τό σκοτάδι, χαλινάρι σέ περιπτώσεις ὑπερβολικῆς χαρᾶς, ψυχαγωγός σέ περιστάσεις θλίψεων, συντελεῖ εἰς συμφιλίωσιν εἶναι παρακλητικός, φιλικός, ὑπερασπιστής·μᾶς προφυλάττει καί μᾶς βοηθεῖ.
Ὁ Σταυρός εἶναι βοηθός εἰς τούς πειρασμούς μας, σωτήρ εἰς τους κινδύνους, παρήγορος εἰς τάς θλίψεις, βοηθός εἰς τάς ἀνάγκας, κυβερνήτης εἰς τήν θάλασσαν, ἀνακούφισις εἰς τάς συμφοράς. Ὁ Σταυρός φυλάσσει αὐτούς πού ἀναπαύονται τήν νύκτα, ἀγρυπνεῖ μέ τούς ἀγρυπνοῦντας, βοηθᾷ τούς κουρασμένους.
Ὁ Σταυρός εἶναι ἐνδυνάμωσις τῶν ἐξηντλημένων καί ἀδυνάτων, ἀνάπαυσις τῶν κοπιώντων, τροφή τῶν πεινασμένων, ἰσχύς τῶν νηστευόντων, ἐκπαιδευτής τῶν ἀγωνιστῶν, σκέπη τῶν γυμνῶν, σύντροφος εἰς τάς ὁδοιπορίας τῶν ξενιτευόντων.
Ὁ Σταυρός εἶναι σωφρονιστής τῶν πλουσίων, προνοητής διά τούς πτωχούς, προστάτης τῶν χηρῶν, ἀντιλήπτωρ τῶν ὀρφανῶν. Ὁ Σταυρός εἶναι τιμή διά τούς ἄρχοντας, δύναμις διά τούς βασιλεῖς, νίκη διά τούς στρατηγούς, δόξα διά τούς Ἱερεῖς·εἶναι ἐπίσης σύντροφος τῶν Παρθένων, σφραγίς, ἐπικύρωσις καί ἀσφάλεια τῆς ἁγνότητος, σύνδεσμος τῆς συζυγίας.
Ὁ Σταυρός εἶναι φύλαξ τῶν πόλεων, ἀσφάλεια τῶν σπιτιῶν, σύνδεσμος τῆς φιλίας, ὀχύρωμα κατά τῶν ἐχθρῶν, ἀντίπαλος τῶν πολεμίων, διώκτης τῶν παθῶν, σκόνταμα καί ἐμπόδιον τῶν βαρβάρων, βραβευτής τῆς εἰρήνης, συμφιλίωσις τοῦ κόσμου, κατάργησις τῶν ὁρίων, παροχή καί ἐξασφάλισις τῆς ἀγάπης, ὕψος τοῦ οὐρανοῦ, βάθος τῆς γῆς, σύνθεσις ὅλης τῆς κτίσεως, τοῦ μήκους αὐτῆς πού βλέπουμε, καί τοῦ πλάτους τῆς οἰκουμένης·καί διά νά εἰπῶ μέ λίγα λόγια: ὁ Σταυρός εἶναι τό κεφάλαιον τῶν Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Χριστοῦ, καί ἡ κορυφή τῶν θαυμάτων πού ἔγιναν δι᾽ ἡμᾶς.
Ὀνομάζεται ἐπίσης δόξα Χριστοῦ καί ὕψος Χριστοῦ·ὁμοίως νοεῖται ὡς ποτήριον ἐπιθυμητόν, καί συμπέρασμα τῶν Παθῶν τοῦ Χριστοῦ, τά ὁποῖα ὁ Κύριος ὑπέμεινε διά τήν σωτηρίαν μας. Ὅτι δέ ὁ Σταυρός εἶναι δόξα Χριστοῦ, ἄκουσε τόν ἴδιο νά τό λέγῃ «Νῦν ἐδοξάσθη ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, καί ὁ Θεός ἐδοξάσθη ἐν Αὐτῷ» καί πάλιν·«Δόξασόν με Σύ, Πάτερ, παρά σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρό τοῦ τόν κόσμον εἶναι παρά Σοί» καί πάλιν «Πάτερ, δόξασόν Σου τό ὄνομα. Ἦλθεν οὖν φωνή ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καί ἐδόξασα καί πάλιν δοξάσω». Δόξαν δέ ἐδῶ λέγει τάς μεταβολάς καί τήν συμπάθειαν τῶν στοιχείων τῆς φύσεως, πού συνέβησαν τότε κατά τήν Σταύρωσιν τοῦ Κυρίου· διότι ἔπρεπε καί αὐτά τά κτίσματα νά συμμετάσχουν εἰς τό Πάθος τοῦ Κτίστου.
Ὅτι δέ, ὁ Σταυρός εἶναι καί ὕψος Χριστοῦ, ἄκουσε τί λέγει ὁ ἴδιος «Κἀγώ ἐάν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρός ἐμαυτόν» τό ἴδιο λέγει καί ἀλλοῦ· «Καί καθώς Μωϋσῆς ὕψωσε τόν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου». Διατί; «Ἵνα πᾶς», λέγει, «ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον». Βλέπεις ὅτι ὁ Σταυρός εἶναι δόξα καί ὕψος τοῦ Χριστοῦ;
Θέλεις δέ, νά μάθῃς ὅτι ὅπου ὕψος, ἐκεῖ ἀκολουθεῖ καί δόξα; Ἄκουε τόν Δαυΐδ πού λέγει·«Ὑψώθητι ἐπί τούς οὐρανούς, ὁ Θεός, καί ἐπί πᾶσαν τήν γῆν ἡ δόξα Σου» Ὁμοίως καί τόν Ἡσαΐα νά λέγῃ ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Χριστοῦ «Νῦν ἀναστήσομαι, λέγει Κύριος, νῦν δοξασθήσομαι, νῦν ὑψωθήσομαι». Ἐπειδή λοιπόν, ὁ Σταυρός εἶναι ὕψος τοῦ Χριστοῦ, ὑψοῦται δέ σήμερα ὁ Σταυρός, ἀκόλουθον εἶναι νά δοξάζεται ὁ Χριστός.
Ὑψοῦται λοιπόν ὁ Σταυρός σήμερα, διά νά δοξασθῇ ὁ Χριστός. Δέν ὑψοῦται ὁ Χριστός, διά νά δοξασθῇ ὁ Σταυρός ἀλλά ὑψοῦται ὁ Σταυρός, διά νά δοξασθῇ ὁ Χριστός. Δοξάζεται δέ ὁ Χριστός, διά νά ὑψώσῃ καί μᾶς μαζί μέ τόν ἑαυτόν Του. Ὑψώνεται λοιπόν ὁ Σταυρός, καί μαζί του ὑψώνει καί τό φρόνημα τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν. Δοξάζεται ὁ Χριστός, καί δοξάζει μαζί Του καί αὐτούς πού Τόν δοξάζουν. Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, καί συντρίβει τήν ὑπερηφάνεια τῶν δαιμόνων. Δοξάζεται ὁ Χριστός, καί ἐντροπιάζει τόν ἀρχέκακον διάβολον.
Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, καί ἀνορθώνει ἐκείνους πού καταπίπτουν. Δοξάζεται ὁ Χριστός, καί διαλύει τήν ἐντροπήν ἐκείνων πού ἔπεσαν εἰς τήν ἁμαρτίαν. Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, καί γκρεμίζονται τά εἴδωλα. Δοξάζεται ὁ Χριστός, καί τραυματίζεται ὁ διάβολος. Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, ὄχι μόνον διότι ὑψώθη ὁ Χριστός ἐπάνω εἰς αὐτόν, ἀλλά διατί μέ τήν φανέρωσίν του, ἤλεγξε τήν μωρία καί τήν ὑπερηφάνεια τῶν Ἰουδαίων. Ἀπό ποῦ ἐφανερώθη; Ἀπό τά ἔγκατα τῆς γῆς. Πότε ἐφανερώθη; Εἰς τήν ἐποχήν τῶν Βασιλέων πού ἐπίστευσαν εἰς τόν Χριστόν ὄχι ὅπως μερικοί ἔπλασαν τάχα μέ τήν φαντασία τους, ἐξαπατῶντας τούς πολλούς μέ πιθανολογίας, ἀλλά μέ μίαν θείαν καί ἁπλῆν δύναμιν, μέ μίαν ὄντως ἐπινόησιν σταθερᾶς πίστεως· διότι ἐπρόκειτο διά Θεϊκόν Κειμήλιον.
Μετά δηλαδή τόν σταυρικόν θάνατον, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου ἀνέστη τριήμερος·οἱ Ἰουδαῖοι λοιπόν γεμᾶτοι φθόνον, καί φοβούμενοι μήπως κάτι τι ἀπό τό σεπτόν καί μακάριον Πάθος διασωθῇ, καί γίνῃ διά μέν τούς Ἰουδαίους ἔλεγχος καί τιμωρία, διά δέ τούς πιστεύοντας εἰς τόν Χριστόν φυλακτήριον, ἔθαψαν μέσα εἰς τήν γῆν τόν θησαυρόν ἐννοῶ τόν σταυρόν καί ὅλα τά σχετικά μέ αὐτόν: τούς Ἥλους, λέγω, τήν Λόγχην, καί τόν τίτλον τόν ὁποῖον ὁ Πιλᾶτος ἔγραψε καί ἐτοποθέτησε εἰς τόν Σταυρόν. Ἔπειτα ὅταν ὁ Θεός ἀνέθεσε τήν βασιλείαν καί ὅλην τήν Ρωμαϊκήν διοίκησιν εἰς τούς Χριστιανούς, εὐδόκησε τότε νά μᾶς εὐεργετήσῃ μέσῳ μιᾶς Βασιλίδος εὐσεβοῦς γυναικός, πού εἶχε πράγματι βασιλικόν φρόνημα, ὅταν ὁ υἱός της ἦτο Βασιλεύς τῶν Χριστιανῶν.
Ἡ Βασιλομήτωρ αὐτή μέ θείαν σοφίαν, ἄλλοτε μέ βασιλική σοβαρότητα, ἄλλοτε μέ κολακεῖες, εἰς ὅλα ὅμως μέ βασιλική συμπεριφορά, κατώρθωσε νά κάμψῃ τήν σκληράν καρδίαν τῶν Ἰουδαίων. Ἔτσι μέ αὐτήν τήν ἀναζήτησιν καί σχεδόν χωρίς κόπο, ἐφανερώθη ὁ κοινός αὐτός θησαυρός, πού γρήγορα ὁ Θεός ὡς δῶρον ἔδωσε πρός τήν Ἁγίαν αὐτήν γυναῖκα. Αὐτόν λέγω τόν Τίμιον τοῦ Κυρίου Σταυρόν, ὁ ὁποῖος σήμερα ὑψοῦται εἰς ὅλον τόν κόσμον, μαζί μέ ὅλα ἐκεῖνα πού συνετέλεσαν εἰς τήν οἰκονομίαν τοῦ μακαρίου καί σωτηρίου διά τόν κόσμον θείου Πάθους.
Αὐτό λοιπόν ἑορτάζομε σήμερα· διά τοῦτο πανηγυρίζομεν· γιά τό ὅτι ἐφανερώθη σήμερα τό ἅγιον ἐκεῖνο Ξύλον πού ἀπό παλαιά ἐκρύπτετο γιά τό ὅτι ὁ κρυμμένος θησαυρός, ἔλαμψεν ὡσάν ἄλλος χρυσός μέσα ἀπό τά σπλάγχνα τῆς γῆς γιά τό ὅτι ἀπεκαλύφθη τό μέχρι τώρα θαμένο ἐπίσημο λάβαρον τῆς Χριστιανωσύνης· γιά τό ὅτι ἡ ἀλαζονεία καί ἡ ἔπαρσις τῶν δαιμόνων ἠρέμησε, μέ τήν φανέρωσιν τοῦ Σταυροῦ· γιά τό ὅτι αὐτό πού ἀπό τήν φύσι του εἶναι ξίφος κατά τῶν ἐχθρῶν, ἐφανερώθη μέσα ἀπό τήν γῆν γιά τό ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔλαβε πάλι τόν στολισμόν της·γιά τό ὅτι τήν «δραχμήν» πού ἔχασε, τήν εὑρῆκαν οἱ Βασιλεῖς.
Αὐτός εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, τό Δεσποτικόν «σημεῖον», τό σωτήριον ὅπλον, ἡ βασιλική δύναμις, τό τρόπαιον τῆς νίκης, τό σημεῖον διαχωρισμοῦ ἀλλά καί τῆς ἑνώσεως τῶν Οὐρανίων καί τῶν ἐπιγείων, ἡ νομοθεσία τῶν πιστῶν, ἡ κορυφή καί ὁ ἐπίλογος τῶν Ἀποστόλων, τό τηλεσκόπιο τῶν Προφητῶν, τό στεφάνι τῶν Μαρτύρων, ὁ ἀῤῥαβών τῶν προσκυνούντων τόν Χριστόν.
Διότι ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ὁ Χριστός προσκυνεῖται ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγνωρίσθη καί ἐπιστεύθη· ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ἡ Ἰουδαϊκή θρησκεία κατηργήθη, ἡ εἰδωλολατρεία ἔσβησε, ἡ Χριστιανική Πίστις καί ζωή ἀνέτειλε καί ἐπεκράτησε· ὁ ἀέρας ἡγιάσθη, ἠλευθερώθημεν ἀπό τάς εἰδωλολατρικάς θυσίας, ἐγεύθημεν τήν ἀναίμακτον λατρείαν. Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ἔχομε ἀπαλαγῆ ἀπό τάς δαιμονικάς ἀναθυμιάσεις· ἀντιθέτως, μποροῦμε νά μετέχωμε πλέον τῆς Πνευματικῆς εὐωδίας τοῦ «κενωθέντος Μύρου». Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, αἱ γεννήσεις καί καταγωγαί τῶν ψευδοθεῶν τῆς Μυθολογίας ἐξηφανίσθησαν. Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ἐγνωρίσαμε τό μυστήριο τῆς θείας Πίστεώς μας ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ἐμάθαμε ὅτι, ἡ ὑπεράρχιος ἀρχή, δηλαδή ὁ Θεός Λόγος, προῆλθε ἐκ τῆς προανάρχου ἀρχῆς, δηλαδή τόν Θεό Πατέρα, ἀχρόνως καί θεοπρεπῶς.
Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ἔχομε διδαχθῆ τήν πίστιν εἰς Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, καί ἀπαλαχθήκαμε ἀπό τήν καταστρεπτική φθορά τῆς εἰδωλολατρικῆς ματαιολογίας καί φλυαρίας. Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ἀπεῤῥίψαμε τίς σκιές τῶν τυπικῶν συμβόλων, καί κατεφωτίσθημεν μέ τό φῶς τῆς ἀληθείας διά τῆς θείας Χάριτος. Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, ὁ θάνατος ἔχει καταφρονηθῆ, οἱ δαίμονες ἔχουν σαστίσει, τά εἴδωλα συνετρίβησαν, αἱ θυσίαι τῶν ζώων ἔχουν ἐκλείψει, τά εἰδωλεῖα ἔχουν καταστραφῆ. Παντοῦ ὑπάρχουν Ἐκκλησίαι, ἱερά θυσιαστήρια, ψαλμῳδίες, ἀγρυπνίες, θεολογικές διδασκαλίες, Βαπτίσματα, συμφιλιώσεις τῶν πιστῶν, θεία μελέτη καί γνῶσις τῶν Ἁγίων Γραφῶν, περιφρόνησις τῶν γηΐνων, κτῆσις τῶν Οὐρανίων, ἕνωσις μέ τόν Θεόν. Καί διατί νά λέγω πολλά; Ἀπό τότε πού ἔχομε τόν Σταυρόν, οἱ ἄνθρωποι συμπολιτεύονται μέ τούς Ἀγγέλους, καί αὐτός ὁ Οὐρανός εἶναι πλέον προσιτός διά τούς ἐπιγείους·ὁ δέ Θεός, διά τῆς θείας Χάριτος καί ἐνεργείας Του, γίνεται πλέον μεθεκτός ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Σταυροῦ προτύπωσις ἦτο καί ὁ Ἰσαάκ, ὁ ὁποῖος ἐφορτώθη τά ξύλα τῆς θυσίας, καί ἀκολουθοῦσε δρομαίως τόν πατέρα του, ὁ ὁποῖος βιαζόταν νά κάμῃ τήν θυσίαν. Σταυροῦ δύναμιν εἶχε ἐπίσης, ἡ ῥάβδος τοῦ Μωϋσέως, ἡ ὁποία μετεβλήθη εἰς μεγάλον ὄφιν καί μετεμόρφωσε τάς ῥάβδους τῶν Αἰγυπτίων·καί ἄλλας ἀπό αὐτάς κατέπινε, ἄλλοτε πάλιν μετέβαλλε τό νερό τοῦ ποταμοῦ σέ αἷμα, διά νά μή μποροῦν νά πίνουν νερό. Καί ἄλλοτε μέν, ἔβγαζε ἀπό τά νερά βατράχους, ἄλλοτε δέ, ἔῤῥιπτε ἀκρίδας, σκνίπας καί σκότος βαθύ, καί ὅλας τάς ἄλλας ἐκείνας τιμωρίας τῶν Αἰγυπτίων. Σταυροῦ προτύπωσις ἦτο καί ἡ ἰδία αὐτή ῥάβδος τοῦ Μωϋσέως, ὅταν ἐσχίζετο ἡ Ἐρυθρά θάλασσα εἰς δύο μέρη καί ἐδημιουργοῦντο τά ὑδάτινα ἐκεῖνα τείχη διά νά περάσῃ αὐτός μαζί μέ τόν λαόν.
Σταυροῦ προτύπωσις ἐπίσης ἦσαν ὁ «στῦλος τοῦ πυρός» καί ὁ «στῦλος τῆς νεφέλης» διά τῶν ὁποίων ὡδηγοῦσε ὁ Θεός τούς περιπλανωμένους Ἰουδαίους, ὅταν ἔφυγαν ἀπό τήν Αἴγυπτον.
Σταυροῦ προτύπωσιν ἔκαμε καί αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Μωϋσῆς, ἐπάνω εἰς τό ὄρος ἔχοντας ὑψωμένα τά χέρια, ὅταν ὁ Ἱησοῦς τοῦ Ναυῆ ἐπολέμει τούς ἀλλοφύλους Ἀμαληκίτας· καί ὁ μέν Μωϋσῆς ἐστηρίζετο ὑπό τοῦ Ἀαρών καί τοῦ Ὤρ, οἱ δέ Ἰησραηλῖται νικοῦσαν.
Σταυροῦ προτύπωσις ἦτο καί ἡ ῥάβδος πού ἐκτύπησε τήν πέτραν εἰς τήν ἔρημον καί ἀνέδειξε τήν ξηρά γῆν γεμάτην ἀπό τρεχούμενο νερό.
Εὐλογημένο αὐτό τό Ξύλον, διά τοῦ ὁποίου εὐλογήθηκαν ὅλα τά ἔθνη. Εἶναι εὐλογημένο αὐτό τό Ξύλον, ἐπάνω εἰς τό ὁποῖον ὁ Θεός Λόγος σωματικῶς ἐσταυρώθη! Ποιό πρᾶγμα θά μποροῦσε νά εἶναι πιό θαυμαστό καί παράδοξον; Νά βλέπῃς δηλαδή ἕνα Θεόν νά σταυρώνεται, καί μάλιστα μαζί μέ λῃστάς; Εἶναι εὐλογημένο τό Ξύλο, διά τοῦ ὁποίου ὁ Λῃστής μπῆκε εἰς τόν Παράδεισον, καί ἡ γεῦσις τοῦ Ξύλου αὐτοῦ, ἀπεμάκρυνε τήν πικράν γεῦσιν (τῆς παρακοῆς καί τῆς ἁμαρτίας)· ποιό πρᾶγμα θά μποροῦσε νά εἶναι πιό θαυμαστό ἀπό αὐτό; Διότι τόν Παράδεισον τόν ὁποῖον ἔκλεισε ὁ Ἀδάμ μέ τήν πτῶσίν του, τοῦτον ἄνοιξε ὁ Λῃστής μέ τήν μετάνοιάν του. Καί ἀπό ἐκεῖ πού ἐξωρίσθη ἐκεῖνος, ἐκεῖ ἐνεγράφη μόνιμος κάτοικος ἐτοῦτος. Πολύ καλή, ἐπιτυχημένη καί θαυμασία ἐναλλαγή! Ἐξῆλθε ὁ ἕνας κλέπτης καί εἰσῆλθε ὁ ἄλλος κλέπτης ὁ πρῶτος, ἐπειδή ἔκαμε παράβασιν·ὁ δεύτερος, ἐπειδή μετενόησε. Ὁ ἕνας, ἐπειδή ὑπετάγη εἰς τόν διάβολον· ὁ ἄλλος, ἐπειδή ἐσταυρώθη μαζί μέ τόν Κτίστην.
Εὐλογημένο εἶναι τό Ξύλον, ἀπό τό ὁποῖον κατεσκευάσθη ἡ νοητή κιβωτός τῆς Ἐκκλησίας, καί ἡ ὁποία ἔχει τήν δύναμιν νά διασώζῃ τόν κόσμον ἀπό τόν κατακλυσμόν τῆς ἁμαρτίας. Εἶναι εὐλογημένο τό Ξύλον, ἀπό τό ὁποῖον ἔφαγε ὁ Λῃστής, καί ἠξιώθη τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς. Εὐλογημένο εἶναι τό Ξύλον, ἀπό τό ὁποῖον ἐπειδή δέν ἔφαγε προηγουμένως ὁ Ἀδάμ, ἀντήλαξε τήν ζωήν μέ τόν θάνατον, προσκολληθείς πρός τό «ξύλον τῆς γνώσεως» μέ τήν αὐθάδη ἐκείνην γεῦσιν. Ἔπειτα ἀφοῦ ἔφαγε ἀντελήφθη τόν πλοῦτον του καί εὗρε τήν ἀποκατάστασίν του. Εἶναι εὐλογηένο τό Ξύλον, διά τοῦ ὁποίου οἱ βασιλεῖς νικοῦν τούς ἐχθρούς, καί οἱ στρατηγοί προσφέρουν τά λάφυρα πού κέρδισαν, καί πλήθη στρατιωτῶν συλλαμβάνουν τούς βαρβάρους αἰχμαλώτους. Εἶναι εὐλογημένο τό Ξύλον, διά τοῦ ὁποίου καταστρέφονται τά τόξα, καί οἱ ἀσπίδες γίνονται παρανάλωμα τῆς φωτιᾶς. Εἶναι εὐλογημένο τό Ξύλον, διά τοῦ ὁποίου οἱ ὑπερήφανοι ἐχθροί λυγίζουν, ὑποκύπτουν καί ὑποχωροῦν· τρέπονται εἰς φυγήν οἱ βάρβαροι καί φεύγουν οἱ Σκύθαι πανικόβλητοι «μηδενός διώκοντος».
Λοιπόν, ὑψώσατε σήμερα μαζί μου τήν φωνήν, καί ἄς ἀπευθύνωμε μαζί μέ τήν Ἁγία Γραφή, τά λόγια της, πρός τόν Θησαυρόν τοῦ Σταυροῦ. Καί Θησαυρόν τοῦ Σταυροῦ, ὀνομάζω τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Χριστόν, πρός τόν Ὁποῖον πρέπει νά ἀπευθύνωμε τά λόγια μας λέγοντες: «Πάντα τά ἔθνη, ὅσα ἐποίησας, ἥξουσι καί προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν Σου, Κύριε, καί δοξάσουσι τό Ὄνομα Σου, ὅτι μέγας εἶ Σύ καί ποιῶν θαυμάσια, Σύ εἶ ὁ Θεός μόνος». Εἰς Αὐτόν ἀνήκει ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν».
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ. ΑΜΗΝ ΓΕΝΟΙΤΟ.
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Ειρήνη και Χάος (Peace and Chaos)
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται, αφού σε καμία τάξη δεν επενδύει. Αντίθετα επενδύει στο Χάος. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό καθότι ο αρχηγός της δεν είναι άλλος από τον βασιλιά του χάους, δηλαδή τον Σατανά.
Στο έργο μας «Απολογητισμός – Ομολογητισμός» διατυπώνουμε ξεκάθαρα την αντίθεσή μας ως προς την εννοιολογία των Λεξικών του λήμματος «ΧΑΟΣ».
Χάος η κατάσταση του σύμπαντος προ της δημιουργίας του κόσμου. Επίσης, η υποχθόνιος άβυσσος, το άπειρο σκότος, μέγα χάσμα, βάραθρο, πλήρης σύγχυση, αταξία.
Η διπλή μας αντίθεση (του Απολογητισμού - Ομολογητισμού) με τα φιλολογικά και φιλοσοφικά Λεξικά είναι ότι τα μεν πρώτα δηλώνουν πως χάος σημαίνει η προ της Δημιουργίας κατάσταση και τα δεύτερα με πειστήρια, κυρίως του προπερασμένου και περασμένου αιώνα, αλλά και παλαιότερα, μας πληροφορούν για την «τυχαία δημιουργία» του σύμπαντος κόσμου. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τον Δαρβινισμό. Όλα αυτά είναι μια αντίθεη πλάνη και η οποία δεν επηρέασε τις μάζες των Ιουδαίων και των Μουσουλμάνων. Επηρέασε όμως σημαντικά τις αιρετικές χριστιανικές μάζες της Δυτικής Ευρώπης και προς τα μέσα του 20ου αιώνα άρχισαν να επηρεάζονται και πλήθος Ορθοδόξων Χριστιανών, κυρίως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο ουσιαστικός ερευνητής – μελετητής σήμερα γνωρίζει άριστα πως πολλά από τα τεκμήρια αυτής της αντίθεης πλάνης δεν ευσταθούν επιστημονικά και πραγματικά ορθολογικά. Βέβαια οι ΔΗΘΕΝ ερευνητές – μελετητές επιμένουν εκούσια, ή ακούσια στις πλάνες τους, σε βαθμό να διερωτόμαστε αν στέκουν καλά στην ψυχοπαθολογική τους κατάσταση, αφού πολλά από τα επιχειρήματά τους είναι εκτός ΛΟΓΙΚΗΣ!
Συνεχίζουν όμως το της παρανόησης, γιατί απλά και εγωιστικά και κακοπροαίρετα μισούν τον Θεό, Δημιουργό του παντός, επειδή φαντασιώνονται πως είναι αυτοί θεοί της φθοράς (Νεοεποχίτικος στόχος). Αυτό τους βολεύει να ζουν χωρίς να αντιλαμβάνονται τη δυστυχία τους…
Για μας δεν υπήρχε κανένα χάος προ της Δημιουργίας και τίποτα το τυχαίο. Εμείς ομολογούμε ότι ο απειροτέλειος Θεός δημιούργησε εκ του μηδενός το σύμπαν, τον ουρανό και τη γη. Η γη ήταν αόρατη, αδιαμόρφωτη και απρόσφορη για το ζωικό και φυτικό κόσμο. Σκοτάδι απλωνόταν πάνω από τα ύδατα που τη σκέπαζαν, το δε ζωοποιό Πανάγιο Πνεύμα εφέρετο πάνω από τα ύδατα και περιέβαλλε αυτή.
Εκεί λοιπόν βασίλευε μία ενδοτριαδική σιγή και γαλήνη, όπως μας διδάσκει ο Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός.
Εκεί η Τάξη και η Ειρήνη. Με την πτώση του Εωσφόρου δημιουργήθηκε μέγα χάσμα, δηλαδή ΧΑΟΣ, όπου χάθηκε η Τάξη και η Ειρήνη. Ο άνθρωπος με την πτώση του έγινε μέτοχος αυτών και της φθοράς. Άρα Ειρήνη και Χάος βρίσκονται σε σχάση και καθόλου σε σχέση.
Ο Θεός υπήρχε ανέκαθεν και υπάρχει και θα υπάρχει με τον άναρχο Υιό και Λόγο και με το πανάγιο και ζωοποιό Πνεύμα Του.
Ας δοξάσουμε τον Αγιοτριαδικό Θεό και ας απέχουμε από τις αμαρτίες για να βρισκόμαστε στο φως, την τάξη και την ειρήνη Του
ΕΥΧΈΣ ΑΠΟ ΤΟΝ blogger και των ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ -ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ
Σας ευχόμαστε Χρόνια πολλά , πάντα με Πίστη, υγεία και την ΥΠΈΡΜΕΤΡΗ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΌΛΩΝ ΜΑΣ.
Αγιογραφία 1895 Ευαγγελίστριας Πειραιά
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΣΕ ΌΛΟ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)