Ένα επίκαιρο ζήτημα, Ιερόθεος Ναυπάκτου: «Αμάρτημα όταν χωρίζονται οι άνθρωποι με βάση τα κόμματα
Τέτοιες ώρες, δηλαδή λίγο πριν βρεθούμε μπροστά στην κάλπη, ένα πλήθος ερωτημάτων μας πλημμυρίζει σχετικά με το τι στάση θα πρέπει να κρατήσει η Εκκλησία και οι Κληρικοί, μας. Παράλληλα διαβάζουμε και ή ακούμε κάποια παράδοξα, ή καλύτερα ανόητα πράγματα που ο καθένας γράφει ή λέει αυθαίρετα κατά τη δική του αντίληψη. Για παράδειγμα ότι η Εκκλησία μάλλον κλείνει προς την άκρα δεξιά! Ή το άλλο εξίσου ευτράπελο πως η Εκκλησία οφείλει να είναι αριστερή αφού υπεραμύνεται για τους αδύνατους και τους φτωχούς! Το ζήτημα είναι τεράστιο τόσο από θεολογικής πλευράς, όσο και από πολιτικής και κοινωνικής. Για το λόγο αυτό ερευνήσαμε δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο και μελετήσαμε αρκετά εδάφια βιβλίων προκειμένου να παρουσιάσουμε το παρόν δημοσίευμά μας, στον Ιστότοπο Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ. Τελικά για μία έγκριτη ενημέρωση επιλέξαμε το λόγο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου στον Ιστότοπο ΡΟΜΦΑΙΑ. Με τη χάρη της Κυρίας Θεοτόκου ελπίζουμε πολύ σύντομα να επανέλθουμε στο ζήτημα και να το εξετάσουμε ενδελεχώς. Γεγονός είναι πως ο Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου, με λίγα λόγια τοποθετεί ακριβώς τα πράγματα στη θέση τους.
Είναι αμάρτημα όταν κάποιοι Κληρικοί χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα κομματικά τους κριτήρια και ταυτίζονται με μια κομματική παράταξη. Αυτός είναι ο λόγος που το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας απαγορεύει στους Κληρικούς να πολιτεύονται», έχει δηλώσει στο BriefingNews o Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος.
Ερωτηθείς αναφορικά με κληρικούς που εμπλέκονται σε πολιτικά ζητήματα και γενικότερα στην πολιτική και αν υπάρχουν όρια σε αυτό, ο Ιεράρχης υπογράμμισε ότι η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού, η πνευματική μητέρα όλων των Χριστιανών και πρέπει να παραμένει ανοικτή για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτου χρώματος, φυλής, κοινωνικής και πολιτικής τάξεως.
Και συμπλήρωσε «Αυτό είναι το μεγαλείο της Εκκλησίας, ότι δεν κλείνεται σε μικρές στενές ομάδες που διακρίνονται από ιδιαίτερη πολιτική και κομματική ιδεολογία. Και όπως κάθε μητέρα δείχνει την αγάπη της προς όλα τα παιδιά της, τα οποία ενδεχομένως ανήκουν σε διάφορα κόμματα, το ίδιο και πολύ περισσότερο πρέπει αυτό να γίνεται από την Εκκλησία.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινούνται οι Κληρικοί, ως Πνευματικοί Πατέρες και ως πνευματικές μητέρες των ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν στοργή, αγάπη, ελευθερία, νόημα ζωής.
Γι’ αυτό είναι αμάρτημα όταν κάποιοι Κληρικοί χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα κομματικά τους κριτήρια και ταυτίζονται με μια κομματική παράταξη. Αυτός είναι ο λόγος που το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας απαγορεύει στους Κληρικούς να πολιτεύονται.
Βέβαια, πρέπει να κάνουμε μια διάκριση. Άλλο είναι η πολιτική όταν είναι επίθετο και δηλώνει την ζωή της πόλης, και άλλο είναι όταν η πολιτική είναι ουσιαστικό και δηλώνει την κομματική πρακτική.
Με την πρώτη έννοια ο Κληρικός κάνει πολιτική, αφού ζει σε μια κοινωνία και συμμετέχει στις εκδηλώσεις της, ασχολείται με το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο, όχι όμως με την δεύτερη έννοια, δηλαδή δεν πρέπει να κομματίζεται και να υποστηρίζει ανοικτά έναν κομματικό σχηματισμό.
Όταν γίνονται εκλογές ο Κληρικός είναι ελεύθερος να ψηφίζει το κόμμα που νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει καλύτερα τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να προπαγανδίζει στους Ενορίτες του το κόμμα που εκείνος έχει επιλέξει.
Μερικά κόμματα προσπαθούν να προσεταιρισθούν τους Κληρικούς και τους ανθρώπους της Εκκλησίας, αλλά οι Κληρικοί δεν πρέπει να υποκύπτουν σε αυτόν τον πειρασμό.
